Off-Track
ณ นาวาลอยฟ้าที่กำลังจอดนิ่งอยู่ เรือนผมสีนํ้าเงินในเครื่องแบบนั่งอยู่บนระเบียงดาดฟ้าเรือ เหม่อมองลงไปเบื้องล่าง ผิดกับนิสัยที่มักจะนั่งอยู่ในเรือ สายลมอ่อนๆพัดผ่านร่างเล็กไป พร้อมกับร่างเงาของเรือนผมสีขาวยืนข้างๆเอามือไขว้หลังยิ้มมุมปากมองออกไปในความว่างเปล่าเบื้องหน้า
•
"ออกไปไม่ได้ล่ะสิ?"
•
ดวงตาสีฟ้านิ่งเงียบไปพักหนึ่งก่อนที่จะตอบกลับไป
•
"อีกอย่าง..."
•
"ทุกคนดูสนุกก็ดีแล้ว"
•
ร่างเล็กยิ้มบาง ทำให้เรือนผมสีขาวสบตามองอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนที่จะแสยะยิ้มออกมา เสียงหัวเราะดังขึ้นพร้อมกับมือบางที่ผลักให้อีกฝ่ายผลัดตกจากระเบียงลงไป
•
"ออกไปเที่ยว เดินป่าหน่อยเป็นไง?"
•
ด้วยความสูงระหว่างระเบียงถึงพื้นเบื้องล่างที่ห่างกันมาก ทำให้เรือนผมสีฟ้ามีเวลาเรียกลูกบากศ์สีดำ ออกมาเตรียมจะรับมือ แต่ก็ต้องชะงักไป จู่ๆร่างก็เหมือนถูกตรึงไว้ด้วยอะไรบางอย่าง พร้อมกับรอยร้าวบนลูกบากศ์ มือทั้งสองกลายเป็นเหมือนภาพที่ถูกคลื่นแทรก คล้ายทีวีที่ไม่มีสัญญาณ
•
"ชู่~ ฝืนมากมันจะยิ่งหนักนะ"
•
"หน้าที่ของมันคือเชื่อมต่อพิกัดต้นกำเนิด กับจุดยืน เมื่อ 'เกิดความเสียหาย' พิกัดจะเกิดความเพี้ยน..."
•
สิ้นเสียงของเธอความว่างเปล่าเบื้องหลังของร่างที่กำลังร่วงก็เกิดรอยร้าว แตกออกเป็นช่องว่างมิติ ราวกับกำลังรอรับร่างเล็กพาจากตรงนั้น
