Intercept
ณ ส่วนลึกของป่าไร้อรุณ มีการต่อสู้เกิดขึ้นต่อเนื่องกินเวลาหลายวัน อสูรนับสิบกระโจนใส่อยู่เรื่อย ราวกับจะไม่ให้เหยื่อของมันได้พักหายใจ
•
ฉึก... สวบ... ฉัวะ...
•
เสียงของคมมีดฟาดฟันต่อสู้กับอสูร ดังวนซํ้าไปมาจนทำให้ลืมบางสิ่งไป มีเพียงแค่รอดไปจากตรงนี้เท่านั้น
•
•
•
ในที่สุดการต่อสู้ที่ยาวนานก็สิ้นสุด... ร่างเล็กทรุดเข่าลงกับพื้นด้วยความเหนื่อยล้า มองซากของอสูรนับร้อยด้วยแววตาที่ว่างเปล่า พร้อมกับรอยสีดำตั้งแต่แขนซ้ายจนถึงคอ จากพิษที่ได้รับในการต่อสู้
•
"เพียงแค่ลั่นไก..."
•
เรือนผมสีดำเดินเข้ามา พร้อมยื่นก้อนโลหะรูปร่างแปลกตา
•
"..."
•
ร่างเล็กมองของในมืออีกฝ่ายอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะฉีกยิ้มรับมันมาจ่อไว้ที่ขมับของตัวเอง
•
ปัง!
•
เสียงลั่นไกดังขึ้นในบริเวณเล็กๆ ราวกับว่าเสียงที่ควรดังสนั่นป่า ได้ถูกต้นไม้รอบๆดูดกลืนเสียงไปจนมีเพียงสองร่างที่ยืนอยู่ได้ยิน
•
"ทำไมถึงยังอยู่..."
•
เรือนผมสีดำเอ่ยด้วยความตกใจกับภาพเบื้องหน้า ลูกบาศก์สีน้ำเงินส่องแสงอ่อนๆ พุ่งกระแทกมือของร่างเล็กที่กำลังจะลั่นไก ทำให้กระสุนกระเด็นไปทางอื่น
•
ตุ๊บ!
•
ก้อนโลหะร่วงจากมือน้อย สลายไปในอากาศ พร้อมกับเรือนผมสีดำ การกระแทกของลูกบาศก์ ได้ทำให้ได้สติอีกครั้ง หยดน้ำสีใสไหลอาบแก้ม ร่างเล็กนั่งเงยหน้ามองท้องฟ้าอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะค่อยๆพยุงตัวเองลุกขึ้นยืนอีกครั้ง...
