Recall
ต่อจาก The wood
เปรี๊ยะ
•
เสียงของบางสิ่งที่กำลังร้าว จนดูเหมือนว่าแค่แตะเบาๆก็แตกได้อย่างง่ายดาย พร้อมกับกรงเล็บสีดำขนาดใหญ่ของอสูรกำลังเหยียบร่างเล็กในชุดเครื่องแบบ ที่ตอนนี้มีสภาพสะบักสะบอมจากการโจมตี และกระแทกต่างๆ
•
อ่า... แย่แล้ว...
•
ลูกบากศ์สีดำกลิ้งหลุดจากมือ พร้อมกับรอยร้าวที่ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ บ่งบอกถึงสภาพของผู้ถือครอง
•
"..."
•
เรือนผมสีขาวนั่งดูเหตุการณ์อยู่บนต้นไม้ด้วยสีหน้าที่ไม่สบอารมณ์ อยู่เงียบๆ
•
ทำไมล่ะ... ทำไมกัน...
•
กริ๊ก!
•
ในจังหวะนั้นเองที่อสูรร่างใหญ่ซัดร่างเล็กซํ้ากำลังจะอ้าปากกินนั้น เสียงของแก้วที่กระทบกันก็ดังขึ้นมาจากลูกบากศ์ที่หลุดมือไปก่อนหน้า ด้วยแรงลมที่มาจากกรงเล็บก่อนหน้า ทำให้มันกลิ้งมาเบื้องหน้าร่างที่นอนนิ่ง แสงสีขาวอ่อนๆ ไม่เจิดจ้าจนแสบตา และให้ความรู้สึกอบอุ่นก็สะท้อนอะไรบางอย่างให้ร่างเล็กเห็น
•
"ลืมไปได้ยังไงกัน... ลืมไปซะสนิทเลย..."
•
เขาเอ่ยขึ้น พร้อมกับลูกบากศ์ที่คืนสภาพอย่างรวดเร็ว พุ่งเข้าไปกระแทกลำตัวของอสูรจนกระเด็นออกไป ร่างเล็กที่แน่นิ่งไปก็ค่อยลุกขึ้น พร้อมกับเครื่องแบบที่กลับคืนสภาพเดิม และเสียงหัวเราะอย่างสดใส
•
"ฮะฮะ ลืมไปซะสนิทเลย... ตัวเราในอดีตนี่ร้ายจริงๆ... แบบนี้ก็ยอมแพ้ลำบากแล้วสิ ฮะฮะฮะ"
•
"เอาล่ะ... รีบกลับกันดีกว่า..."
•
ร่างเล็กยิ้มออกมาด้วยความมั่นใจ พร้อมซัดอสูรร่างยักษ์สลายไปในคราเดียว ในเสี้ยววินาทีนั้นเอง ก็มีสัญลักษณ์เหมือนกับปีกข้างเดียวที่ด้านหลังฝั่งซ้าย และหายไปอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะทรุดเข่า หอบหายใจด้วยความเหนื่อยล้า
•
"ต้องรีบกลับ...ไป..."
•
มือบางยื่นออกไปข้างหน้า เกิดเป็นรอยแยกที่เผยให้เห็นจุดหมายชัดเจน ห้องนั่งเล่นที่ให้บรรยากาศอบอุ่น ของนาวาลอยฟ้าที่จากมา ขาทั้งสองยืนขึ้น เดินเข้าไปในรอยแยกนั้นด้วยแรงทั้งหมดที่เหลืออยู่ ก็ไปถึงและลงไปนอนกองที่พื้นพอดี
•
"ฮะฮะ.... กลับ... มาแล้วล่ะ..."
•
สิ้นเสียง ร่างเล็กที่เคยนอนอยู่บนพื้นก็สลายไป เหลือไว้เพียงก้อนขนกลมๆที่
ดูฟูนุ่มขนาดสองมือ...
